Ξεχασμένοι

οι ζωές μας λυγμός ένα δάκρυ στην θάλασσα ο τελευταίος ριασμός αγρία άλογα ατίθασα γέφυρες του χθες γκρεμισμένες πεταμένα όνειρα μες το ποτάμι δολοφόνος με θλιμμένα μάτια κι η φωτιά κι ο ουρανός, το σκοτάδι πάγωσε το αίμα μες τις φλέρες μας τις καρδιές μας σε φορμόλη τις ξεχάσαν πέταξαν ισχνά φιλιά οι ανάσες μας ραριεστημένοι κλόουν απ’ τα όνειρα μας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου