Ένα άχρηστο πιστόλι

νύχτας βουλιάγματα, πρωινού σιωπή κι εσύ που έρχεσαι, άσκοπη αφορμή βρήκες για να ζεις δρόμου κούραση, τέρματος ξεκίνημα κι εσύ που ξέμεινες, άγουρο ξνπνημα διάλεξες να πεις έπιπλα αυτόχειρες, χορδές αγχόνες κι εσύ που έφυγες, χωρίς αγώνες να βρεις τον δρόμο σου φωταγωγία σιδηρόδρομος, ζωές βάλτοι κι εσύ που ξέμεινες χωρίς αδράχτι να πλέκεις τον ιστό σου τηλεόραση τσοπάνος, βιβλία σαρκοφάγα κι εσύ που άργησες κι ήταν αποφράδα χωρίς ήλιο η μέρα τροφές δηλητήρια, αγωνίες χειρούργοι κι εσύ που ξέφυγες, διαλεγμένοι κακούργοι σε περιμένουνε πιο πέρα δρόμοι ατέλειωτοι, αστείρευτα δάκρυα κι εσύ που τέλειωσες μια μάχη άγρια που δώσανε όλοι τηλεφωνήματα τάφοι,μηνύματα ψυχοπλακώσεις κι εγώ περίμενα, εσένα να σιμώσεις απέναντι μ’ ένα πιστόλι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου